Celem tego artykułu jest przedstawienie neuroetyki jako nowego sposobu uprawiania etyki. Naeuroetyka oferuje możliwość udoskonalenia narzędzi, które są używane. Etycy często muszą odwoływać się do intuicji wywołanych rozpatrywaniem przypadków, aby ocenić dopuszczalność typów działań. Dane z nauk o umyśle dają jednal podstawy, by sądzić, że niektóre z tych intuicji są mniej wiarygodne niż inne. Artykuł skupia się na doktrynie podwójnego skutku. Doktryna o podwójnym skutku ma wykazać, że istnieje moralna różnica między skutkami, które są powodowane umyślnie, a tymi, które są jedynie przewidywane. Dane sugerują, iż niektóre skutki są traktowane jedynie jako przewidywane tylko dlatego, że ich wywołanie uważa się za dopuszczalne. Dlatego odwołanie się do doktryny podwójnego skutku nie może wykazać istnienia takich różnic moralnych.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S089662731630798X