Chociaż postępowanie lekarzy w trakcie trwania pandemii Covid-19 jest godne podziwu, podejście do etyki lekarskiej z perspektywy heroizmu nie jest ani trwałe, ani wystarczająco solidne, aby sprostać złożoności warunków nagłych podczas pandemii. Jest to niesprawiedliwe, ponieważ oczekiwanie na bohaterstwo zakłada, że klinicyści przyjmą na siebie nieproporcjonalną część ciężaru, który powinien zostać rozłożony na szerszą skalę. Kiedy etycy medyczni oceniają praktykę kliniczną pod kątem proporcji obciążeń i korzyści, odwołują się do doktryny proporcjonalności. Wybór jest proporcjonalny, gdy korzyści przewyższają obciążenia. Jednym z ograniczeń tradycyjnej etyki lekarskiej, szczególnie widocznej w nagłych stanach pandemii, jest to, że koncentruje się ona prawie wyłącznie na diadach lekarz-pacjent. Przyjęcie szerszej koncepcji proporcjonalności może pomóc praktykującym w utrzymaniu profesjonalizmu, gdy czują się bezbronni, a bohaterstwo nie może już dłużej przeprowadzać ich przez zmianę. Proporcjonalność może zapewnić środki do bardziej sprawiedliwej redystrybucji ciężaru opieki, więc nie trzeba być bohaterem, aby praktykować etycznie. Proporcjonalność w sytuacjach nagłych, które wykraczają poza koncentrację na indywidualnym pacjencie, może również wpływać na decyzje dotyczące racjonowania intensywnej opieki medycznej i alokacji zasobów instytucji przeznaczonych na opiekę paliatywną.
http://web.a.ebscohost.com/ehost/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=d5777ef0-7bee-4280-893a-00878725cf9d%40sessionmgr4007