Zdolność do ingerowania w strukturę ludzkiego mózgu postępuje w bardzo szybkim tempie. Postępy w psychiatrii, neurologii i neurochirurgii dały świeży wgląd w neurobiologiczne podstawy ludzkich myśli i zachowań. Technologie takie jak MRI i PET mogą wykryć wczesne oznaki zaburzeń psychicznych, zanim pojawią się objawy. Stymulacja elektryczna i magnetyczna mózgu może nieinwazyjnie złagodzić objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, depresji i innych stanów opornych na leczenie, a wszczepienie neuroelektrod może pomóc pacjentom z chorobą Parkinsona i innymi chorobami związanymi z kontrolą motoryczną. Nowe leki mogą pomóc w regeneracji połączeń neuronalnych, które w przeciwnym razie zostałyby przerwane przez schizofrenię i podobne choroby. Wszystkie te procedury i leki zmieniają neuronalne korelaty umysłu i rodzą fascynujące i ważne pytania etyczne dotyczące ich korzyści i szkód. W pewnym sensie są to jedne z najgłębszych pytań bioetycznych, przed którymi stoi społeczeństwo, ponieważ techniki te mogą dotyczyć najgłębszych aspektów ludzkiego umysłu: wolnej woli; tożsamości osobistej; jaźni i duszy. Jest to pierwsza książka jednego autora dotycząca tego, co stało się znane jako neuroetyka. Walter Glannon wykorzystuje ramy filozoficzne, które są w pełni oparte na najnowocześniejszej neurobiologii, a także współczesnych sprawach prawnych, aby zaoferować czytelnikom wprowadzenie do tego fascynującego tematu. Rozpoczyna od opisu stanu wiedzy w dziedzinie badań neuronaukowych i leczenia oraz przedstawia czytelnikowi aktualny obraz mózgu. Następnie Glannon przygląda się etycznym implikacjom różnych rodzajów leczenia, takich jak: czy obrazowanie mózgu doprowadzi do zmiany naszych poglądów na temat wolnej woli i odpowiedzialności moralnej; czy pacjentom należy zawsze mówić, że w przyszłości grozi im ryzyko chorób neurologicznych; jeśli wymazanie nieświadomych wspomnień emocjonalnych związanych z depresją może posunąć się za daleko; czy wymuszanie leków modyfikujących zachowanie lub operacji na brutalnych przestępcach może być kiedykolwiek uzasadnione; konsekwencje leków poprawiających zdolności poznawcze; oraz jak zdefiniować śmierć mózgu i kryteria wycofania środków podtrzymujących życie. Chociaż praca Glannonsa nie jest wyczerpująca, obejmuje szeroki zakres fascynujących zagadnień.
