Mnożą się czasopisma, ośrodki i stowarzyszenia poświęcone tematyce medycznej. Prawie nie ma dnia bez medialnej analizy tego czy innego dylematu etycznego wynikającego z naszej nowo odkrytej zdolności do zmiany naturalnych warunków życia. Książka ta mówi o tym, że chociaż bioetyka jest świadomie interdyscyplinarną dziedziną, nie przyciągnęła do współpracy wielu socjologów. W rzeczywistości socjologowie specjalizujący się w badaniach medycyny w wielu przypadkach obserwowali jej rozwój z pewną ambiwalencją. W swoich analizach złożonych sytuacji etycy często wydają się całkowicie nieświadomi kontekstu społecznego i kulturowego, w którym się one pojawiają, a nawet wszelkiego rodzaju empirycznych odniesień. Nie wydają się też być bardzo świadomi kulturowej specyfiki wielu wartości i procedur, których używają przy dokonywaniu sądów etycznych.