Obecnie obserwuje się ponowne zainteresowanie analizą narracyjną w naukach humanistycznych, społecznych i medycynie. Narracje dotyczące chorób są przedmiotem szczególnego zainteresowania w środowiskach związanych ze zdrowiem. Artykuł omawia tło tego zainteresowania. Obecny nacisk na narracje pacjentów można zauważyć, jako wynikający ze zmian wzorców zachorowalności, rozszerzania się informacji o chorobach oraz publicznych debat na temat skuteczności medycyny. Następnie artykuł przedstawia zarys ram dla analizy narracji o chorobie. Obejmuje to zbadanie trzech typów form narracji: „narracje warunkowe”, które odnoszą się do przekonań na temat pochodzenia choroby, bezpośrednich przyczyn epizodu chorobowego oraz bezpośredniego wpływu choroby na życie codzienne; „narracje moralne”, które opisują (i pomagają w konstytuowaniu) zmian zachodzących między osobą, chorobą i tożsamością społeczną, a także pomagają (przywracać) status moralny jednostki lub pomagają zachować dystans społeczny; oraz „narracje podstawowe”, które ujawniają powiązania między doświadczeniami laika a głębszymi kulturowymi poziomami znaczenia cierpienia i choroby. Tutaj rozróżnia się takie podformy, jak heroiczne, tragiczne, ironiczne i komiczne oraz narracje regresywne / postępowe. Na koniec, artykuł omawia niektóre z metodologicznych zagadnień związanych z analizą narracyjną. Biorąc pod uwagę złożony charakter narracji chorobowych, ich funkcje społeczne i psychologiczne oraz kwestie motywacyjne, do których się odnoszą, sugeruje się, że stanowią one duże wyzwanie dla analizy socjologicznej.
Illness narratives: fact or fiction?
19 grudnia 2022