W tym artykule proponowane jest wykorzystanie pisemnej refleksji narracyjnej do uchwycenia i pomiaru ogólnych kompetencji praktyki opartej na systemach, uczenia się opartego na praktyce, umiejętności komunikacyjnych i profesjonalizmu. W ramach pilotażu studenci trzeciego roku stażu chirurgicznego stworzyli szczegółowe opisy narracyjne pacjenta, którego mieli okazję „poznać”. Narracje zostaną przeanalizowane pod kątem treści i powtarzających się tematów, które wychwytują umiejętności komunikacyjne mieszkańca, profesjonalizm, a także samokrytykę (uczenie się oparte na praktyce) i wartość przypisywaną zespołom opieki zdrowotnej (praktyka oparta na systemach). Informacje zwrotne z pilotażowego badania studentów medycyny były pozytywne. Na pytanie w kwestionariuszu uzupełniającym większość uczniów stwierdziła, że doświadczenie to jest wartościowe i zaleciło zastosowanie refleksji narracyjnej w edukacji medycznej. To wstępne doświadczenie sugeruje, że nabycie refleksji narracyjnej autorstwa rezydenta jest możliwe podczas pobytu na chirurgii. Zastosowanie tego podejścia opartego na narracji w edukacji rezydentów chirurgicznych może uchwycić i zmierzyć ogólne kompetencje praktyki systemowej, uczenia się opartego na praktyce, umiejętności komunikacyjnych i profesjonalizmie.
Narrative Medicine in Surgical Education
19 grudnia 2022