Zakłada się, że komunikacja lekarzy skoncentrowana na pacjencie stymuluje aktywny udział pacjentów, prowadząc w ten sposób do skuteczniejszej i bardziej humanitarnej wymiany podczas konsultacji lekarskiej. Zbadaliśmy związek między komunikacją lekarzy skoncentrowaną na pacjencie a uczestnictwem pacjenta w środowisku lekarza specjalisty. Uczestnikami było 30 rezydentów i lekarzy internistów oraz 323 ich pacjentów. Uczestnicy wypełnili kwestionariusz przed (nagraną na wideo) konsultacją uzupełniającą. Komunikację lekarzy skoncentrowaną na pacjencie oceniano poprzez kodowanie zachowań, które ułatwiają lub raczej utrudniają pacjentom wyrażanie swojej perspektywy. Udział pacjentów określono poprzez ocenę (a) ich względnego wkładu w rozmowę i (b) ich aktywnego uczestnictwa. W analizach uwzględniono istotne cechy podstawowe. Stwierdzono, że ułatwiające zachowanie lekarzy jest pozytywnie związane z wkładem pacjentów w rozmowę, a także z aktywnym zachowaniem pacjentów. Hamujące zachowanie lekarzy nie było związane z wkładem pacjentów i nieoczekiwanie było dodatnio związane z aktywnym zachowaniem pacjentów. Zachowanie lekarzy było szczególnie związane z wyrażaniem przez pacjentów obaw i wskazówek. Wydaje się, że lekarze medycyny wewnętrznej są w stanie ułatwić pacjentom aktywny udział w wizycie. Odkrycia wskazują, że hamowanie zachowań może nie mieć oczekiwanego efektu blokującego na uczestnictwo pacjentów: pacjenci tak samo wyrażali swój punkt widzenia i wyrażali jeszcze więcej obaw. Okazywanie zachowań hamujących może alternatywnie być odpowiedzią lekarza na zwiększony udział pacjenta w spotkaniu. Wyniki mogą wskazać kierunki przyszłej edukacji medycznej i szkoleń specjalistycznych.
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/027795369190288N?via%3Dihub