Wśród tych, którzy są w niewoli neuronauki, jest grupa etyków, którzy opracowują nową specjalizację w dziedzinie bioetyki: neuroetykę. Neuroetyka przyjęła za swoje zadanie pilnowanie neuronauki. Neuroetyka, z racji samego swojego istnienia, stanowi zagrożenie dla bioetyki z jej dziedziny macierzystej. Walcząc o utrzymanie autorytetu jako strażnika neuronauki, neuroetyka musi odpowiedzieć na krytykę ze strony bioetyków, którzy nie widzą potrzeby specjalizacji. W tym artykule opisywana jest społeczną historia neuroetyki, która jest wykorzystana do rozważenia kilku kwestii niepokojących socjologów, w tym kontekstów społecznych, które generują pytania etyczne i kształtują sposób, w jaki te pytania są formułowane i jak są na nie udzielane odpowiedzi. Omawiany jest także wpływ dziedziny neuroetyki zarówno na prace neuronauki, jak i społeczne postrzeganie wartości i niebezpieczeństwa nauki o mózgu.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1111/j.1460-
9568.2010.07421.x?casa_token=HFMgjlv3_WEAAAAA:QhUjrel5f5XD8U319YEfbBsCPhE 1Pp4pvZf8CxLqphTXs36YWjwPSbFl356BOZwqLiVPS7f5D9Jd8A