W szkole medycznej nikt nie uczy, jak pozwolić pacjentowi umrzeć. Jessica Zitter została lekarzem, ponieważ chciała być bohaterem. Zdecydowała się specjalizować w opiece krytycznej – zostać lekarzem na OIOM – i wyobraziła sobie, jak wkracza, by ratować pacjentów przed śmiercią. Ale potem, podczas swojej pierwszej interwencji, przyłapała się na tym, że łamie żebra pacjentowi tak staremu i wątłemu, że niewyobrażalne było, że kiedykolwiek wróci do życia. Zaczęła kwestionować swój wybór. Książka ta przedstawia drogę Zitter od chęci bycia jednym rodzajem bohatera do bycia innym – lekarzem, który stawia na pierwszym miejscu wartości i preferencje pacjenta w środowisku, w którym domyślnym wyborem jest ekstremalne wykorzystanie technologii. W naszej obecnej kulturze medycznej starzy i chorzy są umieszczani na czymś, co nazywa taśmociągiem wycofanym z życia. Są intubowani, cewnikowani, a nawet umieszczani w ośrodkach opieki, by ostatnie dni spędzić samotnie i często w bólu. W swojej pracy Zitter nauczyła się, czego pacjenci boją się bardziej niż samej śmierci: perspektywy ciężkiej śmierci. Buduje pomost między pacjentami a opiekunami, formułuje plany uśmierzania bólu i niepokoju pacjentów, pozyskuje wsparcie bliskich, aby życie mogło się dobrze, a nawet pięknie zakończyć.
Extreme Measures: Finding a Better Path to the End of Life
19 grudnia 2022