Autonomia jest podstawową zasadą prawa medycznego i etyki. Zajmuje istotne miejsce w całej debacie medyczno-prawnej i etycznej. W tej książce dokonano przeglądu głównych zagadnień prawa medycznego, zwracając uwagę na władzę sprawowaną przez autonomię w odniesieniu do każdego zagadnienia, pytając, czy uprawnienie to może być uzasadnione, oraz sugerując, w jaki sposób inne zasady mogą i powinny wpływać na prawo. W konkluzji stwierdza się, że status autonomii nie może być uzasadniony intelektualnie ani etycznie.
„Jest mało prawdopodobne, aby ta książka była w nienaruszonym stanie, zanim skończysz ją czytać. Czy to dlatego, że wyrzuciłeś ją w powietrze podczas świętowania, czy rzuciłeś nią przez pokój w frustracji, zależy od twojej perspektywy. To potężna polemika dotycząca dominacji autonomii w prawie medycznym, która domaga się reakcji. W bardzo angażującej, przystępnej relacji, podważa wiele poglądów, które stały się ortodoksyjne w społeczności akademickiej. Będzie to książka wymagająca i wzbudzająca poważną debatę ”.
Jonathan Herring, Exeter College, Oxford University
„Jest to pouczająca, ożywiona i pobudzająca do myślenia dyskusja na temat problemów kluczowych dla podejścia sądów do kwestii etycznych w prawie medycznym. O jakie zasady chodzi? Co ważniejsze, co tak naprawdę leży u podstaw procesu dochodzenia sprawiedliwości w trudnych sprawach i stanowi o nim podstawę? Charles Foster przekonująco argumentuje i demonstruje, że poszanowanie autonomii jest tylko jedną z wielu zasad etycznych, które współdziałają i mogą być sprzeczne. Porusza również delikatną kwestię zakresu, w jakim myśli i czynniki wpływające na decyzje prawne mogą nie pojawiać się w orzeczeniach ”
Adrian Whitfield QC.