W 1991 roku uchwalono w Polsce ustawę o zakładach opieki zdrowotnej. W cytowanej ustawie po raz pierwszy użyto sformułowania „prawa pacjenta”. Obecnie w naszym kraju istnieje kilka innych przepisów, które bezpośrednio dotyczą tej kwestii. W ostatnich latach powstały również nowe biura z zakresu praw pacjenta (Rzecznik Praw Pacjenta, Rzecznik Pacjentów Psychiatrycznych oraz specjalista ds. Praw pacjenta pracujący w szpitalach). Dyskusje dotyczące praw pacjenta dotyczą najczęściej spraw o charakterze formalnym. Literatura fachowa dotyczy przede wszystkim: kwestii zgody na leczenie, zagadnienia tajemnicy lekarskiej, aspektu godności pacjenta oraz systemu ochrony praw pacjenta korzystającego z usług służby zdrowia. Rzadko jednak – w tym kontekście – debaty podejmują problem wagi interakcji między pacjentem a lekarzem. Brak jest też refleksji na temat stanowiska, jakie zajmują lekarze i pacjenci w trakcie leczenia. Niniejszy tekst ma na celu ukazanie praw pacjenta z perspektywy refleksji funkcjonalnej. W pierwszej kolejności zostanie przedstawiony kontekst leczenia, w którym role odgrywają chorzy oraz lekarze i pielęgniarki. W szczególności zostanie pokazane komercyjne oblicze usług medycznych. Zostanie podjęta również próba przedstawienia kadry medycznej jako „pierwszych rzeczników praw i interesów pacjenta”.
Prawa pacjenta z perspektywy funkcjonalnej refleksji
15 grudnia 2022