Autyzm, afazja, dysfazja, to tylko niektóre pojęcia dotyczące niepełnosprawności umysłowej, z którymi spotykamy się w mediach lub fachowej literaturze. Ci którzy osobiście doświadczają choroby lub sprawują opiekę nad osobami niepełnosprawnymi nie zawsze potrafią, a często po prostu nie chcą dzielić się swoimi przeżyciami z innymi. Kiedy mija kwiecień, symbolicznie oznaczony kolorem niebieskim na znak solidarności i wsparcia osób z autyzmem oraz ich rodzin , w którym (2 kwietnia) obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, a następnie 5 maj czyli Europejski Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych. Kiedy kończy się charytatywny Światowy Bieg Wings for Life, często zapominamy, że niepełnosprawni żyją wśród nas.
Dlatego książka „Kto ukradł jutro?” Olgi Ptak, powinna znaleźć się w rękach rodziców, opiekunów, pedagogów, psychologów, logopedów, psychoterapeutów, a byłoby znakomicie gdyby większość z nas zapoznała się z jej treścią. Treścią „ bolesną”, która nie pozostawi nikogo obojętnym wobec problemów niepełnosprawności w tym przypadku dotyczącej dziecka.
I część książki, to relacja matki doświadczającej trudnego macierzyństwa, to próba nazwania tego, co wydaje się nie mieć nazwy, oraz uporządkowania świata pełnego oczekiwań i wyobrażeń związanych z macierzyństwem, a który rozpadł się całkowicie. Poznajemy niełatwe emocje Olgi, które niekiedy ją samą zaskakują, których nie sposób przewidzieć, a z którymi musiała nauczyć się żyć. Mama Olga zmaga się nie tylko z samą sobą ale również z nieprzyjaznym i nieprzychylnym osobom niepełnosprawnym światem, stawiającym przed nią przeszkody nie do pokonania. Być może jej doświadczenia, z którymi dzieli się z czytelnikiem w swojej książce pomogą tym wszystkim, którzy podobnie jak ona są na „ostrym dyżurze” od rana do wieczora. II część książki składa się z krótkich scen z życia niepełnosprawnego chłopca, który opowiada o swoim świecie, w którym wszystko jest nie tak jak chciałaby mama Olga. Leon szuka przyjaciela i właśnie jemu powierza swoje tajemnice. Wyróżnione graficznie litery, które pojawiają się na kolejnych stronach, pomimo pozornego nieładu tworzą wyraz PRZYJACIEL.
Ta część może posłużyć wychowawcom, nauczycielom i pedagogom jako pretekst do rozmowy z dziećmi na temat niepełnosprawności, odmienności i tolerancji.