o życiu i śmierci. O rzeczach ważnych i poważnych – bez cienia nadęcia i patosu, za to z subtelnie wplecionym humorem. Ulf Stark to jeden z najbardziej cenionych i lubianych szwedzkich autorów książek dla dzieci, wyróżniony wieloma nagrodami. Od lat 70. napisał kilkadziesiąt książek, w których z właściwym sobie humorem i świeżością porusza tematy trudne i ważne.
Recenzja:
„Czy umiesz gwizdać, Joanno?” jest historią małego chłopca Bertila, który bardzo chciałby mieć dziadka. Jego kolega Ulf ciągle opowiada jak przyjemnie spędza czas ze swoim. Wspólnie postanawiają poszukać dziadka dla Bertila. Idą do domu starców i tam trafiają na Nilsa, który prawdopodobnie cierpi na chorobę Alzheimera. Z radością przyjmuje wiadomość o posiadaniu wnuka. Od tej pory on oraz Bertil stają się nierozłączni. ,,Czy umiesz gwizdać, Joanno?” to smutna historia z pozytywną wymową. Mimo wzruszającego zakończenia oraz poruszających serce wydarzeń, czytelnik doskonale zdaje sobie sprawę, że zarówno chłopiec, jak i starszy pan mieli ogromne szczęście poznając siebie. To książka o tym co najtrudniejsze, czyli o pożegnaniach. Jej fenomen polega jednak na tym, że bije z niej pozytywna energia, a każde zdanie wydaje się krzyczeć, że świat jest piękny i niezwykły.
