Rak piersi to najczęstszy nowotwór złośliwy u kobiet. Diagnoza tej choroby oznacza dla kobiety początek długiej drogi i trudnej walki z chorobą. Mastektomia, czyli amputacja piersi, jest nieodwracalnym procesem ogólnoustrojowym. Dla pacjentki to traumatyczne przeżycie wiążące się z szeregiem zmian w życiu chorej oraz jej rodziny. Kobiety po przebytym zabiegu mastektomii mają trudności z pogodzeniem się z nową sytuacją i trwałym kalectwem. Czas przystosowania się do choroby, a także powrót do równowagi psychicznej oraz poprawa jakości życia w dużym stopniu jest uzależniony od indywidualnych cech każdej kobiety. Poza obawą o swoje zdrowie i życie kobiecie towarzyszy także stres związany z utratą piersi – symbolu kobiecości i atrakcyjności. Brak piersi może stwarzać obawy dotyczące akceptacji ze strony partnera, rodziny oraz trwałości dotychczasowych związków emocjonalnych z osobami najbliższymi. Celem niniejszej pracy była ocena czynników wpływających na jakość życia kobiet, które zostały poddane zabiegowi mastektomii. Badaniem objęto 47 kobiet w przedziale wiekowym 41‒67 lat. Udział w badaniu był dobrowolny i całkowicie anonimowy. W pracy posłużono się metodą sondażu diagnostycznego i wykorzystano technikę ankietową. Metodą badawczą były dwa kwestionariusze ankiet. Za pomocą kwestionariusza ankiety SF-36 zdefiniowano jakość życia pacjentek wiążącą się z ich stanem zdrowia. W pracy zdefiniowano, jak kobiety poddane badaniu określają swą witalność, stan fizyczny i psychiczny oraz jaka jest ich opinia o poziomie jakości swojego życia.
http://polscyniepelnosprawni.agh.edu.pl/wp- content/uploads/polsy_niepe%C5%82nosprawni_pomi%C4%99dzy_deklaracjami_a_realiami