W polskim ustawodawstwie i deontologii na początku XX wieku nie było mowy o autonomii pacjenta w przebiegu leczenia. Jednak na przestrzeni lat, a przede wszystkim znacznego wzrostu świadomości pacjentów, zmienił się charakter opieki zdrowotnej. Pacjent mógł coraz częściej decydować, czy poddać się konkretnemu leczeniu, czy nie. Jednak szereg pytań, na ile taka autonomia ogranicza wolność pacjentów do decydowania o swoim życiu, na przykład w kontekście religijnym lub światopoglądowym. Należy pamiętać, że prawo nie zawsze przestrzega samostanowienia pacjenta. Obejmuje to takie procedury, jak aborcja (z pewnymi wyjątkami) i eutanazja, które są zabronione przez prawo. Z jednej strony należy poddać się ochronie życia ludzkiego nad wolą pacjenta. Z drugiej strony lekarz, który podejmowałby świadczenia medyczne bez zgody pacjenta, zaatakowałby życie lub zdrowie, ponieważ działa na rzecz tych dóbr, ale narusza wolność pacjenta, jego prawo do decydowania o stanie jego zdrowia. własnych ludzi i własnego losu.
http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.psjd-19d62440-0e2f-4adc-8575- 6a63c59ed675