Komunikacja opiera się na intencjonalnej wymianie znaków (symboli) podejmowanej w celu poprawienia współpracy lub dzielenia się znaczeniami pomiędzy partnerami. Odbywa się ona na wielu poziomach – od intrapersonalnego, poprzez interpersonalny (angażujący grupę osób), aż do publicznego. W kontekście opieki paliatywnej specjalnego znaczenia nabierają podstawowe zachowania społeczne, takie jak zdolność do prowadzenia rozmowy. Komunikatywność to umiejętność, którą nabywa się nie tylko poprzez doświadczenie, ale także poprzez profesjonalny trening. W interesie zespołu interdyscyplinarnego leży podnoszenie kwalifikacji poszczególnych osób właśnie w zakresie komunikacji. Tylko poprzez pełną współpracę z pacjentem i jego rodziną, przy uwzględnieniu emocji i potrzeb, można uzgodnić wspólne cele związane z opieką nad chorym. Członkowie zespołów interdyscyplinarnych powinni zagwarantować właściwą komunikację w celu zapewnienia optymalnego wsparcia dla pacjenta i jego rodziny.
