Joanna Surmacka, Marek Motyka
Przyjęcie roli chorego oraz konieczność hospitalizacji, zwłaszcza jeśli pojawia się niespodziewanie, powoduje silny stres. Jego redukcja wymaga szczególnych starań ze strony lekarzy i pielęgniarek. Biorąc pod uwagę liczne źródła frustracji i stresu towarzyszących chorobie i hospitalizacji, a także ich związek z jakością opieki medycznej, postanowiono prześledzić główne rodzaje problemów pojawiających się w obszarze komunikacji klinicznej, na jakie skarżą się pacjenci. Celem pracy jest charakterystyka najczęstszych problemów występujących w obszarze komunikowania się chorych z personelem medycznym szpitala. W analizie wykorzystano 50 opisów z listów nadesłanych do redakcji jednego z popularnych magazynów, która zaprosiła czytelników do podzielenia się swymi doświadczeniami z pobytu w szpitalu. Jako metodę badań wykorzystano analizę dokumentów. Zdecydowana większość wymienianych problemów wiązała się z szeroko rozumianą komunikacją w kontaktach z personelem szpitala. Najwięcej osób wskazywało na urazowo przeżywane doświadczenia związane ze sposobem przekazywania im informacji przez personel medyczny (ok. 80% opisów), ograniczanie się personelu do wykonania przy pacjencie czynności instrumentalnych bez podejmowania prób nawiązania relacji terapeutycznej (ok. 50% opisów), problem lekceważenia doświadczanych przez pacjentów lęków i obaw (36%) oraz problem braku poszanowania intymności w trakcie wykonywania czynności higienicznych lub w trakcie badań lekarskich (28%). Wnioski. Terapeutyczna komunikacja z pacjentem jest wciąż deficytowym towarem opieki szpitalnej i w większym stopniu postulatem niż rzeczywistym fragmentem tej opieki.
https://www.researchgate.net/profile/Krzysztof-Sobczak- 2/publication/315715708_Komunikacja_kliniczna_-
_porownanie_opinii_lekarzy_i_pacjentow/links/5948fe75458515db1fdb370a/Komunikac ja-kliniczna-porownanie-opinii-lekarzy-i-pacjentow.pdf